Het raakt me diep: Marijke (84) herontdekt haar spullen uit haar jeugd.

Toen Marijke Ligtelijn (84) en haar ouders in september 1944 hun huis moesten verlaten, hadden ze niets meer dan een kar waarin de kinderen konden zitten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden tienduizenden inwoners van Arnhem door de Duitsers gedwongen hun huizen te verlaten en op zoek te gaan naar een ander onderkomen. Huizen werden geplunderd. Degene die terugkwamen, vonden hun huis leeg en verlaten. Het gezin van Marijke bezat ook niets meer. Er waren geen foto’s, herinneringen of voorwerpen uit hun jeugd meer. 80 jaar later duikt ineens een onverwachte ‘schat’ op.

Tien jaar geleden, toen het water hoog stond in de buurt, besloten Jeanette uit Arnhem en haar toenmalige partner om de kruipruimte onder hun woning te inspecteren. Ze vonden geen water, maar stuitten wel op verschillende items: een reeks briefjes, zelfgemaakte kunstwerken en wat speelgoed.

Hoewel haar partner voorstelde om alles weg te doen, besloot Jeanette het toch te bewaren. Ze deed alles in een doos en zette die op een veilige plek. “Ik voelde dat het belangrijk was om het te bewaren,” zegt ze. Gedurende tien jaar had Jeanette geen idee van wie de spullen waren. Ze verhuisde, maar besloot de spullen altijd te bewaren.

Ik was totaal verbluft

Het leek ondoenlijk om te ontdekken bij welke familie de spullen uit de kruipruimte hoorden. Jaren later belt de oude overbuurvrouw van Jeanette haar op. Ze had iemand voor het huis zien staan en diegene aangesproken. Het bleek de dochter te zijn van Marijke Ligtelijn, die tachtig jaar geleden samen met haar ouders in het huis woonde.

“Ik wist echt niet waar ze het over had,” lacht de dochter van Marijke. De overbuurvrouw vertelde dat de vorige bewoonster items had ontdekt in de kruipruimte van het huis waar Marijkes ouders woonden. “Ik was totaal verbluft en besefte meteen: als dit klopt, is het iets heel speciaals voor mijn moeder.”

Enkele spullen uit haar jeugd

En het was inderdaad iets heel bijzonders. Marijke was buiten zichzelf toen haar dochter haar het verhaal vertelde. “Ik ben echt diep geraakt, het is zo bijzonder,” zegt ze met een emotionele stem. Hoewel het misschien slechts om enkele tekeningen, brieven, folders en klein speelgoed gaat, zijn de spullen voor Marijke van enorme waarde.

“Het is ongelooflijk, ik zie voor het eerst iets van vroeger terug.” Het is nu tachtig jaar geleden dat Marijke en haar familie, net als vele andere Arnhemmers, gedwongen werden te evacueren. Ze had nooit kunnen vermoeden dat ze zoveel jaren na de plunderingen door de Duitse troepen nog spullen zou terugvinden.

Haar ouders, broer en zus zijn inmiddels allemaal gestorven. Marijke kan zich vrijwel niets herinneren van haar tijd in Arnhem of de onverwachte evacuatie in september 1944. Het verleden komt echter weer tot leven wanneer ze de spullen doorbladerd. “Er klinkt ineens een stem uit het verleden.” Het is niet veel, maar Marijke hecht er nu al veel waarde aan. Ze houdt een foto vast van haar moeder, broer en zus. “Ik heb ze nog nooit op deze manier gezien,” zegt ze verwonderd.

Lees meer over ons actuele nieuws!